واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران ، Hajar.soleimani.1364@gmail.com
چکیده: (254 مشاهده)
مقدمه: مطالعات فراوانی به سببشناسی اختلالات خوردن و خواب پرداختهاند. اما میزان موفقیت درمانهای کنونی این دو اختلال، به دلیل عدم شناخت کافی از مکانیسمهای روانشناختی درگیر، محدود بوده است. پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری علائم اختلالات خوردن و مشکلات خواب براساس ترومای کودکی با میانجیگری ناگویی هیجانی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع الگوی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه افراد مراجعهکننده به کلینیکها و مراکز خدمات روانشناختی شهر تهران در سال 1402 تشکیل دادند. از میان جامعه آماری، 280 نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه آسیبهای کودکی، آزمون نگرشهای خوردن، پرسشنامه اختلال خواب و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو. برای تحلیل دادهها از همبستگی پیرسون، مدلیابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS نسخه 23 وAMOS نسخه 23 استفاده شد.
یافته ها: یافتهها حاکی از برازش مدل مورد نظر بود. نتایج بهدست آمده حاکی از تاثیر غیرمستقیم ترومای کودکی بر اختلالات خوردن (05/0>P، 47/0=β) و مشکلات خواب (05/0>P، 51/0=β) از طریق ناگویی هیجانی بود. نتایج همچنین نشان داد که متغیرهای پژوهش در مجموع 69 درصد از واریانس اختلالات خوردن و 79 درصد از واریانس مشکلات خواب را تبیین کردند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ناگویی هیجانی، عاملی است که افراد مبتلا به ترومای اولیه را در برابر اختلال خوردن و خواب آسیبپذیرتر میکند. تحقیقات آینده میتوانند با افزودن مداخلات بالینی که هدف آنها رسیدگی به ناگویی هیجانی است، نتایج درمان اختلالات خوردن و خواب را بهبود ببخشند.
Tabatabaee S S, Soleimani H. Development of a Structural Model for Symptoms of Eating Disorders and Sleep Problems Based on Childhood Trauma With The Mediation of Alexithymia. IJPN 2024; 12 (4) :115-127 URL: http://ijpn.ir/article-1-2417-fa.html
طباطبائی سمانه سادات، سلیمانی هاجر. تدوین مدل ساختاری علائم اختلالات خوردن و مشکلات خواب براساس ترومای کودکی با میانجی گری ناگویی هیجانی. روان پرستاری. 1403; 12 (4) :115-127