|
تاثیر برنامه بازگشت به اجتماع بر متابعت درمانی، عود و بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنیا
|
داود عرب قهستانی*    ، فرامرز سهرابی ، احمد یرجعلی ، علی دلاور ، امید رضائی ، عاطفه عباسی ، لادن فتاح مقدم ، محمد خرمی |
| گروه روانشناسی بالینی و عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ، a_ghahestany@yahoo.com |
|
|
چکیده: (2704 مشاهده) |
مقدمه: درمان‌های روانپزشکی متعارف در درمان اختلالات طیف اسکیزوفرنیا با ضعف‌هایی مواجه‌اند و بر حیطههای مهارت‌آموزی و جامعه‌محور تاثیر چندانی ندارند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی "برنامه بازگشت به اجتماع" به عنوان یک روش مکمل درمانی جامعه محور در افزایش متابعت درمانی، کاهش عود و بستری مجدد در بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنیا صورت گرفت.
روش کار: مطالعه حاضر با روش کارآزمایی بالینی تصادفی (RCT) با اندازه‌گیری مکرّر انجام شد. جامعۀ آماری شامل تمام بیماران مبتلا به دست کم یکی از اختلالات طیف اسکیزوفرنیا بود که در سه ماهه پایانی سال 1396 در بیمارستان رازی بستری شدند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 80 نفر از بیماران واجد ملاک‌های ورود به مطالعه انتخاب و به‌صورت تصادفی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در در گروه‌های مداخله (40 بیمار) و کنترل (40 بیمار) گمارش شدند. روش مداخله‌ای مورد استفاده در این پژوهش "برنامه بازگشت به اجتماع" بود که در قالب 16 جلسه با تواتر 4 جلسه در هفته به‌صورت گروهی در کنار درمان روانپزشکی متعارف در گروه آزمایش اجرا شد در حالی که بیماران گروه کنترل صرفاً تحت درمان روانپزشکی متعارف قرار گرفتند. تنها ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه جمعیت شناختی بوده و متغیرهای متابعت درمانی و کاهش عود و بستری مجدد نیز در فواصل 1، 3 و 6 ماه پس از ترخیص از طریق مصاحبه تلفنی با خانواده بیماران ارزیابی شدند، بدین صورت که مصرف داروها، عود علائم بیماری، و بستری شدن بیماران، در بازه‌های زمانی مذکور مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 16 تحلیل شد.
یافته ها: یافته‌های حاصل نشان داد که اجرای برنامه بازگشت به اجتماع در ترکیب با درمان روانپزشکی متعارف بر افزایش متابعت درمانی (001/0=p ،145/40،  ) و کاهش میزان عود (001/0=p ،54/45، ) و بستری مجدد (001/0=p ،75/40، ) بیماران تأثیرگذار بوده است.
نتیجه‌گیری: برنامه بازگشت به اجتماع، درکنار درمان روان پزشکی متعارف از مداخلات موثر بر افزایش متابعت درمانی و کاهش میزان عود و بستری مجدد است. به منظور جبران نقطه ضعف درمان روانپزشکی متعارف در افزایش متابعت درمانی و کاهش میزان عود و بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات طیف اسکیزوفرنیا می‌توان از درمان‌های مکمل غیردارویی از جمله برنامه بازگشت به اجتماع بهره گرفت.
|
|
| واژه‌های کلیدی: اسکیزوفرنیا، برنامه بازگشت به اجتماع، متابعت درمانی، عود، بستری مجدد |
|
|
متن کامل [PDF 334 kb]
(1061 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/10/19 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10 | انتشار الکترونیک: 1400/12/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
