|
اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر پریشانی روانشناختی، تصور از خود و حمایت اجتماعی درکشده افراد مبتلا به اختلال پرخوری
|
لیلی کاوسی    ، قدرت اله عباسی* ، بهرام میرزائیان |
| گروه روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران. ، gh_abbas.i@iausari.ac.ir |
|
|
چکیده: (3014 مشاهده) |
مقدمه: اختلالهای خوردن، گروهی از اختلالها را شامل میشود که با آشفتگی پایدار در خوردن و رفتارهای وابسته به آن مشخص میشوند که تغییر در مصرف یا جذب غذا را موجب شده و همچنین بطور معنیداری با آسیب به کارکرد سلامتجسمی یا روانشناختی همراه است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر پریشانی روانشناختی، تصور ازخود و حمایت اجتماعی درکشده افراد مبتلا به اختلال پرخوری بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افراد مبتلا به اختلال پرخوری مراجعه کننده به مراکز مشاوره (آوای خرد، سحر، آوای زندگی، رهنمود و ندای باران) شهرستان ساری که طی فراخوان در سال 99-1398 میباشند (300N= ). سپس از میان 300 متقاضیان که در این فراخوان ثبت نام کرده بودند، ابتدا مقیاس تشخیصی اختلال خوردن (استیک و همکاران، ۲۰۰۱) انجام و مصاحبه تشخیصی براساس DMS-5 صورت پذیرفت، سپس براساس ملاکهای ورود و خروج از میان آنها 30 نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. این تعداد بر اساس نظر محققان (گال، گال و بورگ (2003) و دلاور (1399)) که در تحقیقات آزمایشی تعداد 15 نفر برای هر گروه مناسب تشخیص دادهاند، انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس تشخیصی اختلالات خوردن، پرسشنامه پریشانی روانشناختی، پرسشنامه تصور از خود و پرسشنامه حمایتاجتماعی درکشده استفاده شد. داده‌های حاصل از پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و با استفاده ازSPSS-23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت بطور معنادار و با توان آماری بالا پریشانی روانشناختی (001/0>p) را در گروه آزمایش کاهش، در حالی که تصور از خود (001/0>p) و ادراک حمایت اجتماعی (001/0>p) را در آنها افزایش داده است که تا مرحله پیگری نیز پایدار بود.
نتیجه گیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر شفقت میتواند در کاهش افسردگی، اضطراب و استرس افراد مبتلا به پرخوری اثربخش واقع شد. همچنین درمان مبتنی بر شفقت افزایش تصور از خود و ادراک حمایت اجتماعی را در پی داشت. به نظر میرسد یکی از مهمترین دلائل پرخوری اضطراب، عدم تصور صحیح از خود و عدم درک حمایت اجتماعی است که این ها خود سبب افسردگی و پرخوری بیشتر افراد میشود؛ بنابراین با آموزش شفقت به خود می توان تا حد زیادی از پرخوری این افراد جلوگیری کرد. با توجه به اینکه زمان حساس پرخوری و ابتلا به چاقی دوره نوجوانی و مدرسه است، پیشنهاد میشود تا کارگاههای آموزشی جهت پیشگیری از چاقی و معضلات آن در مدارس اجرا شود و در مدارس مهارتهای خویشتن دوستی، هیجانی، خودباوری، عدم خودتحقیری و درک متقابل آموزش داده شود تا در جهت پیشگیری این مشکلات در بزرگسال گامی موثر بر داریم. |
|
| واژه‌های کلیدی: پریشانی روانشناختی، تصور از خود، حمایت اجتماعی درکشده، اختلال پرخوری |
|
|
متن کامل [PDF 304 kb]
(985 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/12/2 | پذیرش: 1400/5/18 | انتشار: 1400/6/10 | انتشار الکترونیک: 1400/6/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
